تحلیل رابطه رهبری اخلاقی و استرس شغلی: نقش میانجی رضایت شغلی و مشتری‌مداری

زمینه: رهبری اخلاق‌مدار و ارزش‌های اخلاقی می‌توانند به‌عنوان پیشایندهای بازدارنده برای استرس شغلی کارکنان عمل کنند. ارزش‌های اخلاقی به شدت به نظام مدیریت عالی در سازمان‌‌ها بستگی دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی رضایت ذاتی از شغل و مشتری‌مداری در رابطه بین رهبری اخلاقی و استرس شغلی بود. روش: این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه جمع‌آوری داده‌ها، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل 448 نفر کارکنان فروش واحدهای صنعتی فعال در زمینه صنایع غذایی در شهرک‌های صنعتی استان کرمان می‌باشد که با شیوه نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، 230 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. برای عملیاتی کردن متغیرهای پژوهش از پرسشنامه‌های استاندارد استفاده شد که روایی آنها با استناد به دیدگاه صاحب‌نظران و پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. جهت آزمون فرضیه‌های پژوهش از مدل‌سازی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که رهبری اخلاقی و معنویت در کار رابطه منفی و معنی‌داری دارند. همچنین یافته‌‌ها حاکی از آن است که رضایت ذاتی از شغل و مشتری‌مداری می‌تواند نقش میانجی را در ارتباط بین رهبری اخلاقی و کاهش استرس شغلی ایفا نمایند. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، چنانچه مدیرانِ واحدهای صنعتی کوچک و متوسط در صدد افزایش رضایت ذاتی، کاهش استرس شغلی و افزایش مشتری‌مداری کارکنان بالأخص کارکنان واحد فروش خود هستند، شایسته است تعهد بیشتری به ایجاد جو اخلاقی در سازمانِ خود داشته باشند.